De afgelopen weken heb ik een makelaar geselecteerd, zijn de foto’s, video en plattegronden gemaakt en ben ik reuze fanatiek aan het poetsen geweest om mijn huis verkoopklaar te maken. Nu was het tijd voor de kijkers.
Binnen een uur nadat de woning op Funda verscheen waren al de eerste afspraken voor het bezichtigen van de woning ingepland. Ook de dagen erna melden zich nog meer liefhebbers om te komen kijken.
Dat is in de Randstad natuurlijk heel normaal, dat ze zich in rijen van drie opstellen om je huis te mogen bekijken, maar mijn huis staat niet in de Randstad dus ik was toch wel een beetje verbaasd. Echt een juweeltje is mijn huis nou ook weer niet te noemen. En natuurlijk weet ik dat het ook buiten de Randstad hard gaat, maar zoveel liefhebbers in zo’n korte tijd had ik toch niet verwacht. Ook de makelaar was verrast. Zo hard ging het meestal toch ook niet.
En dat terwijl de vraagprijs een stuk hoger ligt dan de voorgestelde vraagprijs van de makelaar(s).
Komt natuurlijk door al dat poetsen. Zo’n fris en fruitig huisje komt maar zelden voorbij hield ik mezelf voor. 😉
Afspraken die ’s avonds werden ingepland, heb ik laten wijzigen. Dan is het al donker en volgens mij koop je geen huis met voor- en achtertuin als het buiten al donker is. Die afspraken werden dus omgeboekt of in sommige gevallen geannuleerd. Als je niet een paar uurtjes vrij wilt nemen om een huis te kunnen bezichtigen in deze gekke huizenmarkt, ben je volgens mij ook niet serieus geïnteresseerd in de woning.
Van elke ingeplande afspraak krijg ik keurig een melding van de makelaar. De afspraken worden zoveel mogelijk gebundeld. Binnen enkele dagen hadden we al diverse kijkdagen ingepland staan.
De dagen nadat het huis op Funda was verschenen, hadden we al de nodige auto’s, fietsers en wandelaars voorbij zien komen. Dat is hier opvallend, want ik woon aan een doodlopende weg met alleen bestemmingsverkeer voor de paar huizen die hier staan. Amusant om te zien. Zeker ook omdat veel mensen blijkbaar niet willen laten merken dat ze vanwege het huis komen. Quasi nonchalant komen ze dan voorbij zetten, of juist heel snel, maar dan vervolgens wel nog 3 keer.
Minder amusant vonden we het toen we na een rondje wandelen bij terugkomst bij onze woning een man en een vrouw in de voortuin vonden met hun handen en gezichten tegen de ruit gedrukt om naar binnen te gluren. “Oh nee, mijn net gepoetste ramen”, was mijn eerste gedachte. We zijn er naast gaan staan, enthousiast en te hard roepend dat het er zo mooi uitziet, dat we dit huis echt moeten hebben en dat het wel overbieden zal worden. Door onze komst vertrokken ze snel, maar ze bleven wel op een afstandje staan kijken waardoor wij helaas nog niet ons eigen huis in konden zonder door de mand te vallen met ons kleine toneelstukje.
De dag erna hadden we tot mijn irritatie ’s ochtends nog iemand die gewoon voor je raam komt staan om naar binnen te gluren. Handen tegen de ramen gedrukt en gluren maar. Hij schrok toen hij zag dat er mensen binnen waren, riep sorry en ging toen ook van een afstandje staan kijken. Ik word niet blij van dat soort acties en vind het best brutaal.
De laatste uurtjes voor de eerste kijkersronde besteedde ik (wederom) aan schoonmaken. Vervolgens overhandigde ik de sleutels aan de makelaar en maakte ik me uit de voeten. Tijd om af te wachten wat het gaat opleveren.
Na deze eerste kijkersdag staan er nog 5 dagen met afspraken ingepland. Maar ja, kijkers zijn nog geen kopers. Volgens de makelaar is zo’n 80% van de huizen in dit segment binnen een maand verkocht. We gaan het zien……